اثربخشی مداخلات درمانی مثبت نگر بر افزایش امید در افراد وابسته به مواد

Authors

Abstract:

The aim of this research was to assess the effectiveness of positive therapeutic interventions on promoting hope in Substance-Dependent Individuals. The present study was a quasi-experimental research in the form of pretest-posttest with control group. The statistical population of this study included Substance-Dependent Individuals in the city of Varamin. Sixty Substance-Dependent Individuals were selected by a convenient sampling method and were included randomly in experimental and control groups. The experimental group received eleven 60-minute sessions of interventions based on the notes of O'Hanlon and Bertolino (2012) for one month. The data were collected by the Miller Hope Scale (MHS). Results were analyzed using analysis of covariance. The results showed that the scores of hope significantly increased after positive therapeutic intervention in the experimental group compared to the control group. Based on the findings of this study, it can be concluded that positive therapeutic interventions affect the increase of hope in Substance-Dependent Individuals. Therefore, positive therapeutic interventions can be a good method to improve hopefulness in Substance-Dependent Individuals.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی

باتوجه به اهمیت شادکامی و امید به زندگی به عنوان مؤلفه های روانشناختی مهم و حتی اثربخش در فرایند درمان طاقت فرسای سرطان ها، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر بر شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران سرطانی بیمارستان شهید رجائی بابلسر بودند که از مهر تا اسفند سال 1394 به این بیمارستان مراجعه نمودند، از این میان تعداد 40 نفر به صورت ...

full text

اثربخشی امید درمانی بر افزایش شادکامی سالمندان

امروزه محققان حیطه­ ی سلامت به منظور بررسی افراد در محیط­ های بالینی و غیر بالینی، صرفاً شاخص‌های سلامتی را مد نظر قرار نمی‌دهند، بلکه به بررسی عوامل جامع­تری همچون شادکامی می­ پردازند. بنابراین هدف این پژوهش تعیین اثربخشی امید درمانی بر افزایش شادکامی سالمندان بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه­ آزمایشی از نوع پیش­ آزمون- پس­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه­ ی آماری شامل تمامی سالمندان مقیم سراهای سالمند...

full text

بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر افزایش شادکامی و بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روان‌درمانی مثبت‌نگر بر افزایش شادکامی و بهزیستی روان‌شناختی زنان مطلقه شهر سرابله انجام شد. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. شرکت کنندگان پژوهش عبارت بودند از 24 زن مطلقه که با روش نمونه‌گیری تصادفی از بین 48 زن مطلقه شهر سرابله که پرونده آنها در واحد اورژانس اجتماعی بهزیستی شهرستان چرداول وجود داشت انتخاب و به صورت تصادفی در دو...

full text

اثربخشی امید درمانی گروهی بر افزایش امید به زندگی در مبتلایان به ویروس HIV

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی به شیوه گروهی بر افزایش میزان امید به زندگی در بیماران مبتلا به اچ آی وی مثبت انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نامتعادل) است که برای انجام این تحقیق، تعداد 20 نفر از بیماران مرد اچ آی وی مثبت در مرکز مشاوره بیماری­های رفتاری - عفونی مشهد، به صورت نمونه­گیری هدفمند انتخاب و در دو گرو...

full text

اثربخشی روان درمانی گروهی مثبت نگر بر تاب آوری، شادکامی و سلامت عمومی زنان دارای همسر وابسته به مواد مخدر

هدف پژوهش، بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی مثبت نگر بر تاب آوری، شادکامی و سلامت عمومی زنان دارای همسر وابسته به مواد بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. برای انتخاب نمونه، از بین زنان داوطلبی که همسرانشان به کلینیک ترک اعتیاد مراجعه کردند، 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. هر دو گروه با استفاده از مقیاس ...

full text

مقایسه اثر بخشی برنامه مداخله مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر و گروه درمانی آدلری در ارتقای تاب آوری افراد وابسته به مواد

مرور مطالعات و مقالات اخیر بیانگر آن است که بخش عمده ای از این پژوهش ها به آزمون ماهیت و درمان اختلالات مختلف پرداخته اند. جنبش پست مدرن رویکردهای جایگزینی را در حوزه درمان و آموزش برای کمک رسانی موجب شده و پارادایم از کاهش گرایی و رویکرد مشکل محور به طرف پرورش توانمندی های فردی و بین فردی که قادر به کمک به افراد جهت انسجام مجدد پس از از هم گسیختگی هستند یکی از این رویکردها است. جمعیت هدف عبارت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 5  issue 19

pages  79- 90

publication date 2018-12

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023